ســــآربــــآלּ

عبادت خداوند

یا أیُّهَا النَّاسُ اعبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُم وَ الَّذِینَ مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقُونَ(بقره، آیه21)

"ای مردم! پروردگارتان را که شما و پیشینیان شما را آفریده است، بپرستید، تا پرهیزکار شوید".

مقدمه:

در آیات قبل این سوره، خداوند حال سه گروه از انسان ها(پرهیزکاران، کافران و منافقان) را شرح داده و پس از مقایسه ای روشن بین گروه ها، با خطاب به هر سه گروه خط سعادت و نجات را _که پیوستن به گروه اول است_ مشخص ساخته، می فرماید: {یا أیُّهَا النَّاسُ اعبُدُوا... لَعَلَّکُم تَتَّقُونَ}.

واژه ها:

اعبدوا: بندگی کنید( فعل امر از ماده ی «عبد»)."عبادت، عبارت است از نهایت درجه ی تواضع و فروتنی".

نکات تفسیری:

1.اولین خطاب به همه ی انسانها:

این، نخستین فرمان الهی(از ابتدای قرآن، در شکل موجود)، به همه ی انسان ها است. این آیه، همگان را مورد خطاب قرار داده و راه سعادت آنان را بیان کرده است.

نکته قابل تذکر اینکه در کتاب های قانون، مواد قانون، بدون خطاب بیان می شود؛ ولی قرآن کتاب قانونی است که با روح و عاطفه ی مردم سر و کار دارد؛ از اینرو در بیان دستورات، همگان را مورد خطاب قرار می دهد.

2.چرا خدا را عبادت کنیم؟

الف)چون خالق و مربی شما است{ اعبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُم}

ب)چون تامین کننده ی رزق و روزی و امنیت شماست.{فَلیَعبُدُوا رَبَّ هذَا البَیتِ الَّذِی اطعَمَهُم مِّن جوعٍ وَ آمَنَهُم مِّن خَوفٍ}(قریش، آیه4/3).

ج)چون معبودی جز او نیست{لا اِلَهَ اِلاَّ انَا فَاعبُدنِی}(طه،4).

باید دانست عبادت خدا بر ما واجب است؛ چون خالق، رازق و مربی ما است؛ ولی باز هم در برابر ادای این تکلیف، پاداش می دهد و این نهایت لطف او است.

3.چرا خداوند به نعمت آفرینش اشاره کرده و فرموده است:{الَّذِی خَلَقکُم}؟

برای برانگیختن حس شکر گزاری مردم و جذب آنان به عبادت پروردگار،از یادآوری مهمترین نعمت شروع می کند که نعمت آفرینش انسان است.

آنهایی که در برابر خدا خاضع نیستند و او را نمی پرستند، کسانی اند که معمولا در آفرینش خود و پیشینیان نمی اندیشند و به این نکته توجه ندارند که این آفرینش بزرگ را نمی توان به عوامل ناتوان طبیعی نسبت داد.

بنابراین، یادآوری نعمت خلقت، هم دلیلی بر خدا شناسی و هم محرکی برای شکرگزاری و عبادت.

4.چرا خداوند{ الَّذِینَ مِن قَبلِکُم} را یادآوری کرده است؟

تکیه بر{ الَّذِینَ مِن قَبلِکُم} شاید اشاره به این باشد که اگر شما در پرستش بت ها اقتدا به سنت نیاکانتان می کنید؛«بقره،آیه 170{قَالوا بَل نَتَّبِعُ مَا ألفَینَا عَلَیهِ آبَاءنَا}».

خداوند، هم آفریننده ی شما است و هم آفریننده ی نیاکان شما. او هم مالک و پرورش دهنده ی شماست و هم مالک و پرورش دهنده ی آن. بنابراین، پرستش بت ها، چه از ناحیه ی شما و چه از سوی آنان چیزی جز انحراف نیست.

5.هدف از عبادت:

نتیجه ی این عبادت و پرستش، تقوا و پرهیزکاری و عاقبت آن فلاح و رستگاری است. «بقره، آیه189{وَاتَّقُوا اللهَ لَعَلَّکُم تُفلِحُونَ}».

بنابراین عبادت ها و نیایش های ما چیزی بر جاه و جلال خدا نمی افزاید؛ همانگونه که کفر انسان ها، چیزی از عظمت مقام او نمی کاهد و او بی نیاز است (ان تکفروا أنتم و من فی الارض جمیعاً فان الله لغنی).

عبادت، فعلی است که به وسیله ی آن تقوا حاصل می شود و این عبادت، کلاس تربیت برای آموزش تقوا است و تقوا راه رسیدن به رستگاری است.

پیام ها:

1.دعوت پیامبران، عمومی است و همه مردم را در بر میگیرد، باید در تبلیغ همه ی مردم را در نظر داشت{یَا أیُّهَا النَّاسُ}.

2.از فلسفه های عبادت، شکرگزاری از ولیّ نعمت است( اعبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُم).(یعنی حضرت مهدی(عج))

3.عبادت، عامل ایجاد تقوا است. اگر عبادتی تقوا ایجاد نکند، عبادت نیست.( اعبُدُوا... لَعَلَّکُم تَتَّقُونَ).«تفسیر نور.ج1.ص71».

اللهم صلعلی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

اللهم عجل لولیک الفرج

العجل یا مولای یا صاحب الزمان(عج)

نظرات شما عزیزان: